اصغر ابراهیمی کاپیتان تیم ملی وزنه برداری ایران در بازیهای آسیایی گوانگژو اظهار داشت: من همانطور که با کوروش باقری بهترین رکوردهای عمرم را در گوانگژو به ثبت رساندم، این توانایی را در خود می بینم که در المپیک هم وزنه های سنگین تری را بالای سر ببرم.
به گزارش روابط عمومی کمیته ملی المپیک؛ اصغر ابراهیمی از انگیزهای بالایش برای کسب مدال در المپیک لندن حرف زد و گفت: «زمانی که احساس کنم دیگر نمی توانم برای کشورم افتخار آفرینی کنم، از گردونه رقابت خارج می شوم، اما الان چنین حسی را ندارم و به همین خاطر با انگیزه فراوان برای بازگشت به اردوی تیم ملی تمرین می کنم .»
کاپیتان تیم ملی وزنه برداری ایران در بازیهای آسیایی گوانگژو با رد شایعاتی مبنی بر ناراحتی اش از عدم دعوت به اردوی تیم ملی وزنه برداری گفت: «با توجه به اینکه دانشجوی رشته تربیت بدنی هستم، در هفته اخیر درگیر امتحانات بودم و به همین خاطر در شرایطی نبودم که بتوانم در اردوی تیم ملی شرکت کنم. در ضمن این حق را هم برای کوروش باقری قائلم که از بهترین نفرات در اردوی تیم ملی استفاده کند. به همین خاطر تمامی شایعات مربوط به دلخوری من از بابت دعوت نشدن به اردو را تکذیب می کنم.»
وی با تاکید براینکه هیچ مشکلی با کوروش باقری ندارد، ادامه داد: «من در دو المپیک قبلی حضور داشتم و همانطور که لذت حضور در بزرگترین میدان ورزشی جهان را چشیده ام، تلخی مدال نگرفتن در المپیک را هم تجربه کرده ام. رسیدن به این هدف دور از دسترس نیست و من همانطور که با کوروش بافری بهترین رکوردهای عمرم را در گوانگژو به ثبت رساندم، این توانایی را در خود می بینم که در المپیک هم وزنه های سنگین تری را بالای سر ببرم. به همین خاطر از انگیزه های فراوانی برای کسب مدال در رقابتهای سال 2012 لندن برخوردارم و البته این را هم فراموش نمی کنم که برای کسب مدال در المپیک بعدی ابتدا باید در مسابقات جهانی پاریس که انتخابی المپیک است خوش بدرخشم.»
ابراهیمی با اشاره به پتانسیل بالای وزنه برداری ایران برای درخشش در عرصه جهانی و آسیایی خاطرنشان کرد: «وزنه برداری ایران از پتانسیلی بیشتر نسبت به آنچه در مسابقات جهانی آنتالیا و بازیهای اسیایی گوانگجو از آن شاهد بودیم، برخوردار است. تیم ملی وزنه برداری سال خوبی را سپری کرد اما با وجود این وزنه برداران، کوروش باقری و البته مدیریت خوب حسین رضازاده و همکارانش در فدراسیون سال بهتری را هم در پیش رو دارد. فقط کافی است از حماتهای سازمانی بیشتر برخوردار شود و امکانات پزشکی بهتری را در کنار خود ببیند. امکاناتی که 24 ساعته در خدمت وزنه برداران باشد تا حداقل از مشکلات آنها که مجبورند فشار سنگینی را بابت تمریتان تحمل کنند، بکاهد. در این شرایط است که می توان با اطمینان بیشتری از موفقیت های دوچندان وزنه برداری در سال آینده حرف زد.»