به گزارش روابط عمومی کمیته ملی المپیک؛مردم ایران هیچگاه نمی خواهند مرگ پهلوانانشان را باور کنند. آن هم پهلوانانی که در طول حیاتشان، شان پهلوانی را حفظ کردند. فقدان پهلوان عباس زندی هم باورکردنی نیست. بازمانده المپیک 1948 لندن همان پیشکسوتی که رفتارش برای پیشکسوتان دیگر درس بود.
طی هشت سالی که توفبق خدمت به عنوان دبیری و ریاست فدراسیون را داشتم، هر لحظه منتظر این بودم تا درب اتاقم باز شود و چهره مهربان مسن ترین پهلوان کشور را ببینم که می گوید: «آمدم فقط ببینمت و خسته نباشید بگم... مزاحم وقت و کارهات نمیشم». حتی بعد از اینکه در فدراسیون مسئولیتی نداشتم، به فدراسیون می آمد و از آنجا تلفن می کرد و احوال پرسی و محبت.
نمونه عملی اخلاق پهلوانی و مرام جوانمردی همین عادات و رفتارهاست.
قهرمان اسبق جهان و المپیک، منتظر دعوت نبود، متوقع نبود، پرخاشگر نبود، طلبکار نبود، فقط سفارش می کرد که به ورزش رسیدگی کنید و به قهرمانان برسید. حتی بعد از هماهنگی های خوبی که با فدراسیون کشتی برای برگزاری مسابقات پهلوانی کشور انجام شد، مصاحبه کرد، آمد فدراسیون و حضوری هم تشکر کرد و عذرخواهی از اینکه به دلیل ضعف جسمانی اش نتوانسته بود به شهرستان بیاید.
پهلوان دوست داشتنی کشور که چهار بار بازوبند پهلوانی بر بازویش بسته شده بود حتی وقتی به مراسمی دعوت می شد، با اکراه می پذیرفت و می آمد چون دنبال منافع شخصی و سواستفاده نبود. آخرین و باشکوه ترین مراسم تجلیل از پهلوان در روز فرهنگ پهلوانی سال 1394 با حضور دکتر محمدجواد ظریف، دکتر علی اکبر صالحی، دکتر محمدرضا عارف، رئیس و دبیرکل کمیته ملی المپیک، معاونان و مدیران کل ستادی وزارت ورزش، مدیران کل استان ها، 19 رئیس فدراسیون و بسیاری از پیشکسوتان، مربیان و قهرمانان تیم های ملی رشته های مختلف در دانشگاه تهران با شکوه خاصی برگزار شد تا جایی که رضا سوخته سرایی پهلوان پیشکسوت به نمایندگی از پهلوانان بر گردن عباس زندی پهلوان پیشکسوت تر از خودش گل انداخت و مقامات حاضر در این برنامه به دست پهلوان عباس زندی بوسه زدند و در واقع همگی از مرام پهلوانی وی تجلیل کردند.
حیف که دیگر نیست اما خاطرش عزیز است. نام عباس زندی جاودانه خواهد ماند. امیدوارم مرامش، الگوی همه ما اهالی ورزش باشد. تسلیت به ملت بزرگ ایران.
فرهاد طلوع کیان
دبیر اسبق و رییس سابق فدراسیون پهلوانی و زورخانه ای