سی و یکمین دوره بازیهای المپیک تابستانی2016؛ تحلیل دانشگاه کمبریج، اجحاف تاریخی در حق زنان و قهرمانان المپیکی ادامه دارد

به گزارش روابط عمومی کمیته ملی المپیک و  به نقل از بی بی سی، وقتی سیمون بایلز٬ ژیمناست آمریکایی در پارالل ناهم‌سطح اجرای خیره‌کننده‌ای داشت٬ یکی از مفسران ان‌بی‌سی این‌طور او را تحسین کرد: "فکر می‌کنم او حتی از مردان هم بالاتر ایستاد.‌‌"

از کیتی لدکی٬ شناگر آمریکایی هم در میل آن‌لاین این‌طور یاد شد: "مایکل فلپس زنان." هر دو زن قهرمان جهان بودند چه نیازی بود که با مردان مقایسه شوند؟!

سام اسمیتر٬ عضو انجمن فوست که مدافع حقوق زنان است٬ می‌گوید: "رفتار بعضی از مفسران المپیک با ورزشکاران زن توهین‌آمیز و تحقیرکننده بوده. در حالی‌که آنان هم ستاره‌های المپیک هستند. اما مدت هاست ورزش زنان به چشم بازی‌های درجه دو نگاه شده است."

وقتی کاتینکا هوسزو٬ شناگر بلغارستان٬ طلای شنای ۴۰۰ متر را برد و رکورد جهانی را جابه‌جا کرد٬ یک گزارشگر ورزشی این افتخار را به همسر او نسبت داد و به او که مربی کاتینکا است اشاره کرد و گفت "این مردی است که باعث این اتفاق شد." حر‌ف‌های این مفسر ورزش در شبکه‌های اجتماعی خشم زیادی برانگیخت.

شیکاگو تریبون هم یک بار هدف انتقادهای فراوان قرار گرفته بود. این روزنامه بعد از آن‌که کوری کوگدل آنرین آمریکایی مدال برنز تیراندازی گرفت٬ در توییتی او را "همسر بازیکن تیم شیکاگوبیرز" معرفی کرد در حالی که کوری کوگدل بارها برای آمریکا مدال آورده است.

کت وودوارد٬ استاد دانشگاه اوپن٬ می‌گوید: "حیرت‌زده‌ام که ما در توصیف ورزشکاران زن چقدر عقب رفته‌ایم." به گفته او "در رسانه‌ها فرض بر این است که اگر یک ورزشکار زن برنده شود٬ این شریک زندگی اوست که باعث این اتفاق شده است."

یکی از گزارشگران ورزشی بی‌بی‌سی هم مورد انتقاد قرار گرفته بود که چرا وقتی دو ورزرشکار زن ایتالیا و کوزوو در فینال جودو با هم رو به رو شدند٬ نبرد آنان را "جنگ‌ گربه‌ها" خواند؛ اصطلاحی که معمولا با تحقیر برای دعوای دو زن به کار می‌رود.

آنا واتکینس٬ قایقران بریتانیایی که در دو المپیک قبلی مدال گرفته از "قدرت مطلق" رسانه‌ها سخن می‌گوید: "آنها نشان می‌دهند که عموم مردم چطور به تو نگاه می‌کنند. می‌شنوند و این موضوع به خاطر تبعیض تاریخی که وجود داشته٬ اهمیت بیشتری دارد."

در المپیک ۲۰۰۸ هم فرانکی بویل٬ کمدین اسکاتلندی٬ ظاهر ربکا ادینگتون٬ شناگر برنده مدال را مسخره کرد.

این مثال‌ها فقط نوک کوه یخ داخل آب است، دانشگاه کمبریج به ‌تازگی تحقیقی انجام داده و میلیون‌ها کلمه به کار رفته درباره ورزشکاران زن و مرد المپیک را تحلیل کرده است.

 بر اساس این پژوهش٬ برای توصیف زنان بیشتر کلمات مسن٬ پیرتر٬ حامله٬ مجرد و متاهل به کار رفته است. در مقابل بیشترین کلمه‌های توصیفی برای مردان سریع‌ترین٬ قوی٬ بزرگ و عالی است.

در این تحقیق همین‌طور گفته شده است که زبان به کار رفته برای توصیف زنان ورزشکار بیشتر حول ظاهر٬ پوشش و زندگی شخصی آنان می‌گردد.

تحقیق دانشگاه کمبریج به این نتیجه رسیده است که استفاده از کلمه "دختر" برای زنان ورزشکار رایج‌تر است تا این‌که مردان ورزشکار را "پسر" صدا کنند.

خانم وودوارد می‌گوید: "بسیاری از مفسران با وجود آن‌که می‌دانند باید بگویند 'زن' از کلمه 'دختر' استفاده می‌کنند. چون فکر می‌کنند این موضوع در مقایسه چندان برخورنده نیست و می‌شود در گرماگرم مسابقات پرهیجان از کنار این اشتباه گذشت."

به اعتقاد این استاد دانشگاه٬ وقتی کلمه دختر به کار می‌رود یعنی به ورزشکار به چشم یک کودک نگاه می‌شود.

فقط زبان به کار رفته درباره زنان ورزشکار نیست که با مردان تفاوت دارد.  زنان هنوز در پوشش خبرها در روزنامه‌ها و تلویزیون سهم کم‌تری می‌گیرند. در مجموعه لغاتی که کمبریج جمع‌آوری کرده سهم کلمه مرد یا مردان دو برابر زن یا زنان است اما وقتی به دایره لغات مربوط به ورزش می‌رسیم سهم مردان سه برابر زنان می‌شود.

 وقتی نام یک ورزش به تنهایی به کار می‌رود برداشت عمومی این است که آن رشته ورزشی مربوط به مردان است. مثلا رسانه‌ها می‌گویند "فوتبال"، "فوتبال زنان". وقتی کلمه فوتبال به تنهایی به کار می‌رود٬ منظور فوتبال مردان است.

به هرحال شرایط تغییر کرده است. سهم زنان در بازی‌های المپیک افزایش یافته است. سال ۱۹۶۴ این سهم ۱۳.۲ درصد بود، سال ۱۹۸۸ به ۲۶.۱ درصد رسید و در المپیک ریو این درصد ۴۵ است.

خانم وودوارد می‌گوید: "مشارکت زنان در ورزش افزایش یافته و این‌که ما اکنون درباره شیوه توصیف زنان صحبت می‌کنیم و فرضیات معمول درباره آنان را زیر سوال می‌بریم٬ یک پیشرفت است."

آنا واتکینس قایقران هم سوی مثبت آن را می‌بینید: "ده یا بیست سال پیش از این‌که چطور در رسانه‌ها از ما یاد شده انتقاد نمی‌کردیم. همین‌که اخبار ما را پوشش می‌دادند ، خوشحال بودیم."