سرانجام ریودو ژانیرو در ماراتنی نفس گیر با سه رقیب با تجربه خود از قاره های مختلف جهان توانست میزبانی المپیک 2016 رابرای نخستین بار به آمریکای لاتین ببرد تا بدین ترتیب برزیل دروازه ورود المپیک به جنوبی ترین قاره دنیا باشد که تاکنون بجز میزبانی مسابقات جهانی فوتبال میزبان رقابتهای معتبری در سطح المپیک نبوده.
به گزارش روابط عمومی کمیته ملی المپیک؛درست یکسال قبل از المپیک 2008 پکن بحث میزبانی المپیک 2016 داغ شد تا کشورهای بسیاری برای داوطالبی این بازیها اعلام آمادگی کنند از کشورهای مطرحی در امر برگزاری بازیهای المپپیک همچون ژاپن ، اسپانیا و آمریکا گرفته تا کشور تازه استقلال یافته ای به نام آذربایجان حتی مسئولان دوحه نیز بطور ضمنی برای میزبانی بازیهای المپیک 2016 اعلام آمادگی کردند تا در نهایت چهار شهر از کشور های مختلف دنیا برای میزبانی این رقابتها کاندید شوند که البته در میان این کشورها تنها یک کشور برای نخستین بار از آمریکای جنوبی کاندید میزبانی شده بود که همین امر تا حدودی آنرا متمایز تر از دیگر رقیبان می کرد.
"آغاز بکار کمیسیون ارزیابی"
درست بعد از اعلام داوطلبی شهر های توکیو، مادرید، ریودو ژانیرو و شیکاگو برای میزبانی المپیک 2016 کار کمیسیون ارزیابی IOC برای بازدید از امکانات ورزشی شهرهای فوق همچون محل برگزاری مسابقات، تمرینات ،محل اسکان و هتل تیمها ،حمل و نقل، فرودگاه، خدمات پزشکی، مسائل امنیتی و موارد مهم دیگر برای میزبانی آغاز شد تا میزان آمادگی فعلی شهرهای فوق و موارد در دست اقدام آنها برای میزبانی بررسی شود هر چند توکیو در سال 1964 میزبان این رقابتها بود و یا کشورهای امریکا(سنت لوئیس1904 ، لس آنجلس 1932، لس آنجلس1984 و آتلانتا 1996) و اسپانیا(1992 بارسلونا) نیز در گذشته میزبانی این بازیها را در کوله بار تجربیات خود داشتند ولی برزیل وشهر ریودو ژانیرو برای نخستین بار بود که میزبانی این بازیها را خواستار شد.
"نگاهها بسوی ریو بود"
همانطور که به آن اشاره شد هر چند کشورهای ژاپن، امریکا و اسپانیا تجربه میزبانی بازیهای المپیک را در کوله بار تجارب خود داشتند تا از این حیث مزیتی نسبت به کشور برزیل داشته باشند ولی عدم برگزاری بازیهای المپیک در قاره آمریکای جنوبی این شانس را به این کشور می داد تا در صورت قرار گرفتن در شرایط مساوی با دیگر شهرهای مدعی بتواند از مزیت بهتری برای قبول میزبانی این بازهای برخوردار باشد. البته برزیلی ها برای رفع این نقیصه یعنی عدم برگزاری رویداهای بزرگ در کشورشان (البته بغیر از جام جهانی فوتبال) طی سال های گذشته میزبانی انواع اقسام بازیها را در ریودو ژانیرو برعهده گرفته بودند تا بنوعی جدای از کسب تجربه در عمل ثابت کنند توان برگزاری رقابتهایی در سطح المپیک را دارند به این ترتیب نگاهها را بسوی خود جلب کنند.
"برزیلیها تشنه تر از دیگر کشورها"
همانطور که به آن اشاره شد توکیو در سال 1964، بارسلونا در سال 1992 و آمریکا در چهار دوره میزبان بازهای المپیک بودند و این برزیل بود که بغیر از مسابقات جهانی فوتبال نتوانست میزبان رویداد بزرگ ورزشی دیگری در این زمینه باشد شاید به همین خاطر بود که بر اساس نظر سنجی های صورت گرفته از سوی شهروندان داوطلبی میزبانی این بازیها تا قبل از رای گیری (برای انتخاب شهر میزبان المپیک 2016 از بین شهر های دواطلب) ، شهروندان توکیویی در انتها نظر خواهی برای میزبانی این رقابتها قرار داشتند ویا مادریدیها و آمریکا همچون یک رویدا معتبر به آن توجه داشتند اما از طرف دیگر مردم و مسئولین برزیل بارها در مناسبتهای مختلف خواهان میزبانی این رقابتها بوده و خود را تشنه برگزاری بازیهای فوق می دانستند.
"وقتی پای سیاسیون هم به میان آمد"
درست چند هفته قبل از رای گیری برای میزبانی این بازیها رئیس جمهور برزیل در اظهار نظری صریح اعلام کرد برزیل بیش از دیگر کشورهای داوطلب به میزبانی المپیک 2016 نیاز دارد و رسما از مسئولان کمیته بین المللی و دیگر کشورها خواست تا این شانس را برای این کشور قائل باشند چرا که ریدو ژانیرو برای میزبا نی 2004 و 2012 هم دواطلب برگزاری بازیها بوده و حال نمی خواهد برای سومین بار این فرصت را از دست بدهد البته مادریدها برای بازیهای 2012 المپیک داوطلب شده بودند ولی برزیل به نماینگی از قاره آمریکای لاتین انتظار بجایی برای میزبانی این بازیها دارد با بیان این حرف اوباما رئیس جمهور ایالت متحده هم حمایت خود را از میزبانی شیکاگو برای المپیک 2016 اعلام کرده و حتی گفت اگر خودش نتواند بیاید همسرش را به کپنهاگ می فرستد اما در روز نشست خودش را با هواپیمای مخصوص و رئیس جمهور به IOC رساند نخست وزیر ژاپن هم از میزبانی توکیوو اعلام حمایت کرده بود اما این شهردار توکیو بود که به دانمارک رفت اسپانیا هم از سامارانش برای جمع آوری آرا دیگر کشورها بهره برد اما برزیل در اقدامی جالب از پله اسطوره افسانه ای فوتبال خود گرفته تا اعلام میزبانی جام جهانی فوتبال با تمام داشته های خود آمد تا میزبانی را از آن خود کند.
"ریودو ژانیرو چگونه در صدر قرار گرفت"
همانطور که به آن اشاره شد در تاریخ 16 می 2007 کمیته بین المللی المپیک از کمیته های ملی المپیک درخواست کرد تا برای میزبانی المپیک 2016 ثبت نام نمایند. در تاریخ 13 سپتامبر 2007 IOC اعلام کرد که هفت شهر تقاضای میزبانی این دوره از بازیها را کرده اند که عبارتند از: شیکاگو(امریکا)، پراگ(چک)، توکیو(ژاپن)، ریو دو ژانیرو(برزیل)، باکو(آذربایجان)، دوحه(قطر)، مادرید(اسپانیا).
این درخواست ها در تاریخ 4 ژوئن 2008 در هیات اجرایی کمیته بین المللی المپیک مورد بررسی قرار گرفت که نهایتا 4 شهر توکیو، شیکاگو، مادرید و ریو دو ژانیرو برای نامزدی میزبانی این دوره از مسابقات مورد تایید قرار گرفتند سپس در تاریخ 12 فوریه 2009 این 4 شهر پرونده تقاضای میزبانی خود را بر اساس دستورالعمل کمیته بین المللی المپیک به این کمیته ارائه دادند.
در 18 سپتامبر 2008، ژاک روگ تشکیل کمیسیون ارزیابی را برای المپیک 2016 اعلام کرد. این کمیسیون از اعضاءIOC ، نمایندگان جنبش المپیک و تعدادی مشاور فنی تشکیل شد و در تاریخهای زیر از شهرهای نامزدی میزبانی این دوره از بازیها بازدید کرد:
4 الی 7 آوریل 2009 : شیکاگو
16 الی 19 آوریل 2009: توکیو
29 آوریل الی 2 می 2009: ریو دو ژانیرو
5 الی 8 می 2009: مادرید
کمیسیون ارزیابی پس از انجام بررسیها و بازدیدهای خود گزارش این بازدیدها را به هیات اجرایی کمیته بین المللی المپیک ارائه دادند.
در تاریخ 17 و 18 ژوئن 2009 یک نشست توجیهی برای مبادله اطلاعات فنی شهرهای میزبان با کمیسیون ارزیابی در لوزان سوئیس برگزار شد.
"میزبانی المپیک 2016 به برزیل رسید"
در نهایت در صد و بیست و یکمین نشست کمیته بین المللی المپیک که در کپنهاگ برگزار شد هر شهر به مدت 45 دقیقه به معرفی برنامه ها و امکانات خود پرداختند و سپس به مدت 15 دقیقه پرسش و پاسخ صورت تا در پایان اعضاء واجد شرایط کمیته بین المللی المپیک رای خود را اعلام می کنند که البته هر عضو تنها می تواند به یک شهر رای دهد و رای های سفید و یا خراب شمرده نمی شوند.
"برزیل با 66رای میزبانی را گرفت"
سر انجام پس از ماهها کار کارشناسی و بازدیدهای بسیار از چهار شهر داوطلبی میزبان المپیک 2016 ریودو ژانیرو توانست در رقابتی تنگا تنگ با شهر های شیکاگو ،مادرید و توکیو میزبانی این رقابتها را از آن خود کند تا برزیلیها جشن و پایکوبی به راه بیندازند.
قرعه‌کشی نهایی برای میزبانی المپیک روز گذشته در کپنهاک دانمارک با رقابتی نزدیک بین کشورهای برزیل (ریو دو ژانیرو)، اسپانیا(مادرید)، ژاپن(توکیو) و آمریکا(شیکاگو) به پایان رسید.
این رای گیری حاصل ماهها رفت و آمد به شهرهای داوطلبی بوده تا در روز گذشته با حضور بزرگان چهار کشور داوطالبی و المپینهای کشورهای مختلف از جمله روسای جمهور ویا نماینگان آنها پس از بررسی‌های نهایی، سرانجام میزبانی به برزیل رسید تا این رقابتها در سال 2016 در ریو دوژانیو برگزار شود.
روز گذشته در صدو بیست و یکمین نشست کمیته بین المللی المپیک در دور اول رای گیری مادرید با 28 رای ،ریودو ژانیرو با 26 رای ،توکیو با 22 رای و شیکاگو با 18 رای بترتیب اول تا چهارم شدند تا شیکاگو از دور خارج شود.در دور دوم رای گیری ریودو ژانیرو با 46 رای اول،مادرید با 29 رای دوم و توکیو با 20 رای سوم شد تا توکیو نیز از دور خارج شده و در مرحله سوم رای گیری ریودو ژانیرو با 66 رای در برابر 32 رای مادرید میزبانی سی و یکمین دوره بازیهای المپیک را در سال 2016 از آن خود کند.
برزیلیها طی چند سال اخیر میزبان رویدادهای مهمی در سطح جهان بوده و امید بسیاری به کسب میزبانی این بازیها داشتند بخصوص که تاکنون میزبانی بازیهای المپیک (بغیر از مکزیک) تاکنون به هیچ کشور آمریکای جنوبی داده نشده بود و همین امر شانس این کشور را برای میزبانی در شرایط برابر بیشتر از دیگر شهرها کرد.
بدین ترتیب با ورود المپیک به آمریکای جنوبی تنها قاره آفریقا تا بحال میزبان بازیهای المپیک نشده است.