توماس باخ رئیس کمیته بین المللی المپیک در خلال افتتاحیه ششمین کارگروه بین المللی کنفرانس جهانی ورزش و بانوان که در هلسینکی فنلاند برگزار شد به نقش تعیین کننده ورزش در برابری جنیستی اشاره کرد.
به گزارش روابط عمومی کمیته ملی المپیک؛این کنفرانس که از22 تا 25 خرداد از طرف کمیته بین المللی المپیک با شعار "تغییر را رهبری کن، خود تغییر کن" برگزار شد توماس باخ درمورد پیشرفت کمیته بین المللی المپیک در ارتباط با حضور بانوان در ورزش گفت: بانوان از سال 1900 در بازیهای المپیک شرکت داشته اندولی تا بازیهای لندن 2012 میزان حضور آنها تقریبا با آقایان برابر شده است و 45 درصد ورزشکاران در این دوره ازبازیها، بانوان بوده اند. در واقع ورزشکاران برخی از کاروان های بزرگ مثل فنلاند بیشتر متشکل از زنان بوده اند تا مردان و دستاورد دیگر بازیهای لندن، رقابت بانوان در کلیۀ رشته های ورزشی بوده است.
باخ ادامه داد: ورزش ابزاری است تا نشان دهیم دنیا به شکل دیگری نیز می تواند باشد.باور اصلی ما همانطور که در منشور المپیک هم به آن اشاره شده است، این است که ورزش باید فارغ از جنسیت، قومیت و نژاد و هرگونه تبعیض دیگر، منجمله تبعیض جنسیتی برای همگان فراهم و در دسترس باشد. ما به عنوان یک نهاد ورزشی نمی توانیم کشورها را مجبور به ایجاد تغییر در قوانین داخلی شان نمائیم اما الگوی برجسته ای را برای جهانیان به تصویر می کشیم که جامعه مبتنی بر این اعتقادات اساسی چگونه باید اداره شود.
وی از پیشرفت بدست آمده در افزایش حضور دختران و بانوان در میدان مسابقات در خلال سالیان سال، تقدیر به عمل آورد، و در عین حال مصرانه تأکید نمودکه تلاش ها برای وارد کردن هرچه بیشتر بانوان درفرایند سمت ها و تصمیم گیری های ورزشی بیشتر شود و ابراز داشت:برای جذب بانوان به بخش مدیریت ورزش، باید تلاش بیشتری داشته باشیم، ما شاهد بوده ایم که بانوان در زمین بازی چگونه عمل می کنند. به همین ترتیب به ذکاوت، انرژی و خلاقیت آنها در عرصه مدیریت کلان و مدیریت اجراییدر ورزش نیز نیازمندیم".
وی گفت: تا هنگامیکه ورزش می تواند در حقوق جنسیتی در جهان کمک کند، نمی تواند تغییر را به خودی خود ایجاد کند، همیشه با تلاش گروهی می توان بر بی عدالتی و تبعیض فائق شد.ورزش، ارزشمندی خود را به عنوان یک وسیله مؤثر در برابری جنسیتی و قدرتمندی خانمها و دخترها، ثابت کرده است. جهت ایجاد رشد واقعی در خواسته مان مبنی بر برابری جنسیتی و برقراری فعالیتهای جسمانی برای خانمها و دختر ها در سطح بین الملل، باید یک همکاری نزدیک با دولتها، مؤسسات آموزشی، بخش خصوصی در تمامی سطوح داشته باشیم.