حسین رضازاده (- 1357)
وزنه‌برداری
برنده دو نشان طلای بازی‌های المپیک 2000 و 2004 برنده سه نشان طلا و یک نشان برنز مسابقات جهانی 2001، 2002، 2003 و 2005
برنده دو نشان طلا و یک نشان برنز بازی‌های اسیایی 1998،‌2002 و 2006
پرچمدار کاروان ایران در بازی‌های آسیایی دوحه 2006

روز تولد در ماه جلالی
پدر و مادر رضازاده در اردیبهشت سال 1357 در انتظار فرزند بودند. برای آنها پسر و دختر بودن نوزاد فرقی نمی‌کرد. سرانجام فرزند پسری برایشان بدنیا آمد و نامش را حسین گذاشتند.پدر حسین، خود ورزشکار بود و در کشتی محلی، اسم و رسمی داشت.
اولین موفقیت
رضازاده درباره اولین موفقیت خود چنین می‌گوید:«اولین موفقیت من، مربوط می‌شود به رقابت‌های وزنه‌برداری در شهر اردبیل و در سطح استان، در آن زمان، اردبیل شهری از توابع استان آذربایجان شرقی بود و هنوز، استان نشده بود. من همراه دیگرنفرات تیم اردبیل، در مسابقه‌های قهرمانی استان شرکت کردیم. در این مسابقه‌ها من 70 کیلوگرم، یک ضرب و 100 کیلوگرم دو ضرب زدم و در مجوع 170 کیلوگرم برداشتم، ده ماه پس از شروع تمرین، پیشرفتم خوب بود و توانستم در مسابقه‌های آموزشگاه‌های کشور در استان آذربایجان  شرقی شرکت کرده و با 5/122 کیلوگرم در یک ضربه و 5/147 کیلوگرم و دو ضرب و در مجموع با 270 کیلوگرم اول شوم»
ناگفته نگذاریم که در اوایل تمرینات وزنه‌برداری، پدر حسین وقتی فهمید که او در این رشته فعالیت و تمرین می‌کند، به قول معروف، به او گیر داد. پدر می‌گفت: اگر ورزش می‌کنی، باید در درس موفقیت بیشتری داشته باشی. رضا زاده می‌گوید:«پدرم وقتی دید من دنبال ورزش هستم و به دنبال‌چیز  دیگری نیستم، دیگر گیر نمی‌داد و وقتی قهرمان شهر و استان و آموزشگاه‌ها شدم. تشویقم کرد و زمانی که به مراحل بالاتر رسیدم و به تیم ملی دعوت شدم، تشویق‌ها بیشتر شد».

تیم ملی جوانان
در سال 1995 مسابقه‌های قهرمانی جوانان آسیا در پکن(چین) برگزار شد و رضازاده که تا آن موقع، دو سال تمرین مداوم داشت. به اردوی این مسابقه‌ها دعوت شد و در حالی که 17 ساله بود، تیم ملی جوانان جای گرفت، این اولین عضویت او در تیم ملی است.
برنز آسیایی
در همان سال، رضازاده برای اولین بار در بازی‌های اسیایی بانکوک، شرکت کرد و با رکوردهایی نسبتا جالب، در یک ضرب 5/187 کیلوگرم، در دو ضرب 5/227 کیلوگرم و در مجموع 415 کیلوگرم، به نشان برنز دست یافت و این در حالی بود که او با قهرمان ازبکستان، هالی نوف در مجموع مساوی کرده بود؛ ولی چون وزن بدنش از وزنه‌بردار ازبک سنگین‌تر بود، یک پله پایین‌تر قرار گرفت.
طلای آسیایی
بعد از موفقیت نسبی که در بازی‌های آسیایی تایلند نصیب رضازاده شد. او مصصم‌تر از گذشته، برای تصاحب نشان‌های طلا در قاره و جهان کوروس بست. در سال 1999، پکن مجددا میزبان مسابقه‌های قهرمانی آسیا بود. رضازاده در آن زمان با چند بار شرکت در مسابقه‌های مختلف در سطح قاره و جهان، روی خط پیروزی و رکوردشکنی قرار گرفته بود. در آسیا، کمتر کسی می‌توانست او را تهدید کند و از سکوهای قهرمانی پایین بیاورد. او در مسابقه‌های پکن، رقبای خود را با قدرت کنار زد و به نشان قهرمانی قاره دست یافت.
«روگ» به رضازاده افتخار می‌کند
رضازاده بعد از بازی‌های المپیک سیدنی، به عنوان یک پدیده (فنومن) در جهان ورزش مطرح شد. افتخار و منصبی که او در این بازی‌ها کسب کرد. تنها یک نشان طلا نبود؛ او سنگین‌ترین حد نصاب را در وزنه‌برداری جهانی به دست آورد و حد نصاب‌های جهانی را در حرکات دو ضرب و مجموع جابه‌جا کرد. این هنرنمایی‌ها بازتاب و انعکاسی خیره کننده در جهان ورزشی  تمایل دارند او را ملاقات کنند و با او به صحبت بنشینند.
یکی از معتبرترین نام‌ها و در حقیقت فرد اول اداره کننده ورزش جهان‌دکتر ژاک روگ، جراح خوش پنجه بلژیکی است که تا سال 2008، بر مستد ریاست کمیته بین‌المللی تکیه داشت.
روگ در تابستان 1381، یک روز میهمان ایران بود. او به تهران آمد، که در مراسم گشایش آکادمی ملی المپیک شرکت کند. او که در آن روز چند سخنرانی کوتاه داشت. هیچ گاه اشاره‌ای به روند ورزش در ایران نکرد؛ ولی در یک قسمت از سخنانش گفت:«من بسیار خوشحالم که میهمان کشوری هستم که قوی‌ترین مرد جهان از مردم این کشور است.»

سرآمد المپین‌ها
رضازاده در روز چهارشنبه، چهارم شهریور ماه 83(25 اوت 2004) ساعتی قبل از شروع مسابقه‌های دسته سنگین وزن در المپیک آتن، روی باسکول توزین قرار گرفت. وزن بدن او 95/162 کیلوگرم بود. تا زمانی که رضازاده ادر صحنه مسابقه‌ها حاضر شد. کاروان ورزشکاران ایران از نشان، دست خالی مانده بود و همه چیز به رشادت و دلاوری او موکول می‌شد.  همه دست‌اندرکاران به پیروزی او دل بسته بودند و ملت، مشتاقانه در انتظار قدرت‌نمایی او بود. قدرت‌نمایی رستم در سرزمین هرکول و المپیک‌های باستانی.
در آخرین دقایق توزین، یک رقیب که برای او حساب جداگانه‌ای باز شده بود، از شرکت در مسابقه سرباز زد. او همان یانی تارچوکف بلغاری خریداری شده بود که قطری‌ها نامش را جابر سالم گذرانده‌اند. این دومین بار بود که او به نوعی از چنگال رضازاده می‌گریخت. در وانکوور(کانادا) و در مسابقه‌های جهانی سال 2003، وقتی 210 کیلوگرم را در یک ضرب به دست آورد و در این حرکت بر رضا‌زاده پیشی گرفت. از ادامه مسابقه در دو ضرب انصراف داد.
به وضعیت پیکار و نتایج نبرد تاریخ آنان در بازی‌های آتن نظری می‌افکنیم:
1-حسین رضازاده: 210+ 263=5/472(وزن بدن 95/162)
2-ویکتورزاسکرباتیس(لیتوانی):205+240=455(وزن بدن 72/140)
3-ولیچکو چولاکف(بلغارستان): 5/207+240=5/447(وزن بدن 31/141)
بدین گونه بود که رضازاده موفق به کسب دومین نشان طلای المپیک شد.
در بزرگی و ابهت کسب این نشان، همان بس که چهل و هشت سال پس از کسب نشان طلای المپیک توسط شادروان تختی و امامعلی حبیبی، او نام خود را در صدر جدول صاحبان ایرانی نشان المپیک قرار داد.

نشان طلای جهانی و بازی‌های آسیایی دیگر
آخرین مسابقه جهانی که رضازاده در آن شرکت داشته است، مسابقات جهانی سال 2005 در دوحه، قطر می‌باشد در این مسابقات رضازاده موفق شد. همه حریفان را که به امید شکست او پا به صحنه گذاشته بودند. شکست دهد و 461 کیلوگرم، به یک نشان طلای دیگر دست یابد.
در جدول زیر، افتخارات حسین رضازاده، محمود نامجو و محمد نصیری سرشت در بازی‌های المپیک اسیایی و مسابقات جهانی بررسی شده است.
واین هم حاصل تلاش و فداکاری سه ستاره نامدار وزنه‌برداری ایران:

نام ستاره‌ها بازی‌های المپیک مسابقات جهانی بازی‌های آسیایی امتیاز جمع امتیازات
 ط ن ب ط ن ب ط ن ب المپیک آسیایی جهانی 
محمد نصیری 1 1 1 5 1 3 4 1 - 15 23 31 69
محمود نامجو - 1 1 3 1 2 1 1 - 8 8 20 36
حسین رضازاده 2 - - 3 - 1 1 - 1 14 6 16 36
*امتیازات برای بازی‌های المپیک 3-5-7 و برای مسابقات جهانی و بازی‌های آسیایی  1-3-5 محاسبه شده است.
در تابستان 1385، رضازاده برای سومین‌بار در صحنه مسابقات آسیایی ظاهر شد. او دراین مسابقات هم به دریافت نشان دیگری نایل آمد.
رضازاده از بازی‌های آسیای دو نشان طلا و یک نشان برنز کسب کرده است که او را در رده‌بندی برندگان، برحسب مرغوبیت نشان در ردیف نهم و همتراز با تیمور غیاثی قرار می‌دهد.
عناوین و افتخارات حسین رضازاده
بازی‌های المپیک
2000سیدنی، استرالیا نشان طلا(دسته سنگین وزن)
2004 آتن، یونان نشان طلا(دسته سنگین وزن)
بازی‌های آسیایی
1998 بانکوک، تایلند نشان برنز(دسته سنگین وزن)
2002 بوسان، کره نشان طلا(دسته سنگین وزن)
2006 دوحه، قطر نشان طلا (دسته سنگین وزن)
مسابقات جهانی
1999 آتن، یونان نشان برنز(دسته سنگین وزن)
2002 ورشو، لهستان نشان طلا(دسته سنگین وزن)
2003 ونکوور، کانادا نشان طلا(دسته سنگین وزن)
2005دوحه، قطر نشان طلا(دسته سنگین وزن)
قهرمان آسیا
2003 چنگ خوانگ دائو، چین نشان طلا(دسته سنگین وزن)
قهرمانی غرب آسیا
1997 تهران نشان طلا(دسته سنگین وزن)
جوانان آسیا
1995 پکن، چین نشان برنز(دسته سنگین وزن)
1998 پکن، چین نشان طلا(دسته سنگین وزن)
1999 پکن، چین نشان طلا(دسته سنگین وزن)