سید شمس الدین سید عباسی (1382-1322)
کشتی آزاد
برنده نشان برنز بازی‌های المپیک 1968

در سال 1322، سیدحسین سیدعباسی صاحب فرزند پسری شد و نامش را شمس‌الدین گذاشت. سیدحسین که خانواده پرجمعیتی داشت، در محله کم جمعیت و بیلاقی آن روزهای شمال تهران، یعنی قلهک، از کسبه با اعتبار و قدیمی به شمار می‌رفت.
عشق و علاقه به کشتی
مسابقه‌های جهان کشتی در تهران، در سال 1338، سر و صدایی در محافل ورزشی ایران و تهران به راه انداخته بود و شمس الدین از طریق رادیو و مجله کیهان ورزشی، از برنامه این مسابقه‌ها اطلاع یافت و مصمم شد به هر نحوی، خود را به محل مسابقه برساند و شاهد کشتی‌های تختی و حبیبی، قهرمانان المپیک و سایر قهرمانان ملی باشد. علاقه جدی شمس‌الدین به کشتی از همان موقع شروع شد او تمرینات ورزشی را در باشگاه مهمات‌سازی، که در سلطنت‌آباد و در فاصله نسبتا کمی با محل سکونتش قرار داشت، آغاز کرد. ابتدا چند صباحی در این باشگاه به ورزش زورخانه‌ای پرداخت و به خاطر کسوت سیادت، در گود و بیرون از آن، مورد احترام بود و با سلام و صلوات، کارش در گود زورخانه شروع و پایان می‌گرفت.
عضویت در تیم ملی
بعد از موفقیتی که سیدعباس یک بار در مسابقه‌های بین‌المللی تهران در سال 1345 نصیبش شد و بعد از منصور سرداری نفر دوم رده‌بندی حقیقی شناخته شد، سال بعد برای قرار گرفتن در تیم ملی بر حریفان همدسته خود غلبه کرد و برای شرکت در مسابقه‌های جهانی 1967 دهلی‌نو انتخاب شد.
موفقیت در بازی‌های المپیک
سیدعباسی در طول فعالیت‌های ورزش قهرمانی خود، موفق به شرکت در دو دوره المپیک شده است.
در بازی‌های 1968(مهرماه 1347)، تیم ایران با عضویت سیدعباسی، در دسته 63کیلوگرم، صاحب یک نشان طلا و دو نشان برنز شد. سید عباسی که برنده یکی از دو نشان برنز شد، می‌توانست روی سکویی بالاتر قرار گیرد. خودش در این باره عقیده دارد که از حریف  بلغاری به نام آنجو تودورف، پیش بود،‌ ولی داوران نتیجه را مساوی اعلام کردند.
بیست و سه کشتی‌گیر به صحنه مسابقه‌ها آمدند. قرعه چهارم به سیدعباسی اصابت کرد و بلافاصله بعد از بابی داگلاس آمریکایی قرار گرفت و در نتیجه، نخستین مسابقه خود را با او برگزار کرد و او را برد و نیم امتیاز منفی گرفت . یورگن لوکزاک، از آلمان شرقی، را هم با امتیاز مغلوب کرد و یک امتیاز منفی دیگر به نامش ثبت شد. سپس ژوزف اینگل، از چک، را ضربه فنی کرد و آماده نبرد با الکان ته‌دیف، از شوروی شد. سیدعباسی او را نظیر لوکزاک شکست داد و یک امتیاز منفی دیگر گرفت. در دور پنجم، به مصاف نیکولائوس کارا پی‌دیس، کشتی‌گیر یونانی رفت و او را هم ضربه فنی کرد و به دور ششم رفت تا با آنجوتودورف نبرد کند. تا اینجا سیدعباسی تنها 5/2 نمره منفی داشت، در حالی که تودورف دو نمره به دست آورده بود. این کشتی را داوران مساوی اعلام کرند، در حالی که سید معتقد است او برنده بود. در دوره هفتم سید استراحت داشت. کشتی ماساکی کانه‌کو و تودورف هم مساوی اعلام شد و مجموع نمرات منفی کانه‌کو به چهار رسید. او چهار کشتی خود را با ضربه فنی تمام کرده بود و واقعا استحقاق نشان طلا را داشت. به همین جهت است که سید از او صحبتی به میان نمی‌آورد و اعتراضش به کشتی با تودورف است. کشتی آخر را سید با کانه‌کو برگزار کرد، که کانه‌کو با امتیاز برنده شد و سید سه نمره منفی دریافت کرد.
برای رده‌بندی درباره کانه‌کو جای هیچ حرف و حدیث نبود، اما برای نفر دوم و سوم،‌نیاز به بررسی نمرات منفی بود،‌تودورف 5/6 و سید 5/7 نمره منفی داشت،‌نشان نقره را تودورف صاحب شد و سید به نشان برنز رسید.
سید درباره کشتی خودش در این بازی‌ها و ابوطالب طالبی، چنین اظهار نظر می‌کند:«در المپیک مکزیکوسیتی، ابواطلب طالبی باید اول می‌شد و من هم حقم دومی بود. من حریف بلغار را بردم، ولی مساوی اعلام کردند!‌ ابوطالب طالبی روس را ضربه فنی کرد،‌ گفتند اشتباه شده است. آن موقع وسایل فیلم‌برداری نبود و اگر بود، در این بازی‌ها به کار گرفته نشد.
داوران و مسئولان تشک یا رهبران فیلا، هر نظری که می‌دادند، جای اعتراضی نداشت».

المپیک 1972 مونیخ
سید عباسی می‌گوید:«در بازی‌های المپیک مونیخ ، اگر کشتی می‌گرفتم، (منظورش این است اگر ادامه می‌داد)،‌اول یا دوم می‌شدم. به علت اختلافی که با  مسئولین وقت سازمان تربیت بدنی، پیش آمد، ادامه ندادم و پنجم شدم. بعد هم که ما را محروم کردند».
طلای جهانی
سیدعباسی درباره کسب نشان طلای خود در مسابقات جهانی می‌گوید:«در مسابقات جهانی ادمونتون 1970(کانادا) و در دسته 62 کیلوگرم، برنده نشان طلای جهان شدم. در این دسته،‌تاکنون هیچ ایرانی نشان طلا دریافت نکرده است»
با یک نظر به فهرست برندگان نشان طلای کشتی جهان در این دسته صدق گفتار سید عباسی نمایان می‌شود. در ادمونتون سه دلاور کشتی ایران،‌ابراهیم جوادپور، عبدالله موحد و سیدعباسی، صاحب نشان‌های طلا شدند. روس‌ها چهار نشان طلا گرفتند و اول شدند. آمریکا که تنها یک نشان طلا به دست آورده بود در رده‌بندی از لحاظ امتیاز یک رده بالاتر از ایران قرار گرفت. سید در این مسابقه‌ها، در اوج توانایی جسمی و اجرای فنون، به خصوص فیتله پیچ و سگک دوبل بود و به همین جهت، کنار گذاشتن حریفانی چون آیه ژاپنی، کووارلاشویلی روس، کایکل یونگ آمریکایی و... برای او چندان سخت و مشکل نبود.

فوت نابهنگام
در اواسط سال 1382، شمس الدین سیدعباسی دچار بیماری شد و مدت نه چندان طولانی به مداوا پرداخت و عاقبت در روز 26 اسفند 82 به سرای جاودانی شتافت.
عناوین و افتخارات :
بازی‌های المپیک 1968 مکزیکوسیتی، مکزیک   نشان برنز(دسته 63 کیلوگرم)
1972 مونیخ، آلمان   نفر پنجم(دسته 62 کیلوگرم)
مسابقات جهانی
1967 دهلی‌نو، هندوستان  نشانی کسب نکرد
1969ماردل پلاتا، آرژانتین  نشان نقره(دسته 62 کیلوگرم)
1970 ادمونتون،‌کانادا  نشان طلا(دسته 62 کیلوگرم)
1971 صوفیه، بلغارستان نشان نقره (دسته 62 کیلوگرم)
بازی‌های آسیایی
1970 بانکوک، تایلند  نشان طلا (دسته 62 کیلوگرم)
جام کشوری
1348 تهران نشان طلا(دسته 62 کیلوگرم)
1349 تهران نشان طلا (دسته 62 کیلوگرم)
جام تاتراس(زاکوپان-لهستان)
1969 زاکوپان نشان نقره (دسته 62 کیلوگرم)