ابوطالب طالبی گرگری (-1324 )
کشتی آزاد
برنده نشان برنز بازیهای المپیک 1968
 ابوطالب روز اول فروردین و نخستین روز از نوروز باستانی در سال 1324 چشم به جهان گشود. ابوطالب تا کلاس پنجم ابتدایی در گرگر درس خواند و در این زمان (سال 1335) پدرش که هم به کار کشاورزی مشغول بود و هم مغازه ای محقر داشت ناگهان به بیماری ای غیر قابل علاج دچار شد و دار فانی را وداع گفت.
خانواده که سرپرست خود را از دست داده بود، روزهای سختی را می گذراند ابوطالب در این باره می گوید: مادرم اثاثیه منزلمان را فروخت تا بتوانیم امرار معاش کنیم . من هم بعد از دوره ابتدایی در حالی که 12 یا 13 سال داشتم شروع به کار کردم دستمزدم روزی 5 ریال بود که می شد ماهیانه 15 تومان من کارم را در بازار فرش فروش ها شروع کردم و کارم رفوگری قالی های مستعمل و کهنه و پردازش قالی های نو بود زندگی ما با همین دستمرزد کم و فروش اجناس منزل به سختی می گذشت اما لازم نبود مارم هم کار کند کم کم در فن رفوگری پیشرفت کردم و دستمزدم بالا رقت دوستان و همکاران خوبی پیدا کردم آنها دنبال کار در بازار را گرفتند بعضی از آنها این روزها به 100 میلیون تومان می گویند تتمه حساب .

تلاش برای معاش

ابوطالب در میان همکاران و دوستانی که در بازار فرش فروش های تهران پیدا کرده بود به استادش کریم موسوی که رفوگری ماهر بود و در رشته پرورش اندام (بدن سازی ) در باشگاه پولاد کار می کرد نزدیک تر از همه بود کریم که علاقه ابوطالب را به ورزش می دید یک روز در سال 1333 به او پیشنهاد کرد با هم به باشگاه پولاد بروند. ابوطالب از این پیشنهاد استقبال کرد و روزی بعد از کار روزانه روانه باشگاه شدند ابوطالب از مشاهده جوانانی که به ورزش های مختلف مشغول بودند به وجد آمد و در رشته کشتی ثبت نام کرد.

قهرمانی جهان

ابوطالب طالبی از زمره کشتی گیرانی است که در نخستین حضور خود رد سمابقه های قهرمانی ایران که در شهریور ماه 1344 در تهران برگزار شد، بر حریفانی چون سید عباسی، خدر، کوه دره ای و چند کشتی گیر دیگر پیشی گرفت و بر سکوی اول قهرمانی کشور ایستاد. در پایان آن سال او در بین چند کشتی گیر صاحب نام قرار گرفت و به مسابقه های بین المللی جام تفلیس اعزام شد.

سفر برون مرزی

در بهمن ماه 1344 همراه پنج کشتی گیر دیگر از جمله پوراسدالله، مومنی، بهشتیان، معزی پور و انوری به شوروی اعزام شد تا در مسابقه های بین المللی جام تفلیس شرکت کند طالبی در آن مسابقه ها در دسته 57 کیلوگرم به مصاف حریفانی پر قدرت به ویژه شوروی ها رفت و در پایان کار صاحب یک نشان برنز شد.

شکارچی برنز

هندوستان در سال 1967 (1346) میزبان مسابقه های کشتی آزاد جهان در دهلی نو بود تیم کامل ایران که در آن ابوطالب طالبی در دسته 57 کیلوگرم نمایندگی داشت در این مسابقه ها حضور یافت. طالبی در این پیکارها به حقش که نشان نقره بود نرسید و باز به نشان برنز قناعت کرد هندی ها بهترین کشتی گیر خود را در این دسته شرکت داده بودند و طبیعی بود که از امتیاز میزبانی خود به خوبی استفاده کردند کشتی گیر گمنام آنها به نام بیشامبها سینگ به نشان نقره رسید و علی اف هم طلا را صاحب شد کار سینگ با وجود قهرمانانی نظیر طالبی و تاناکا از ژاپن در این دسته جالب بود اینک نشان های طالبی از مسابقه های جهانی به دو نشان برنز رسیده بود.

برنز المپیک

در مهر ماه 1347 هیئت ورزشی ایران به بازیهای المپیک مکزیکوسیتی اعزام شد یک گروه کم تعداد و یک نتیجه انفرادی بسیار خوب و حاصل تیمی نه چندان رضایت بخش، ابوطالب طالبی نماینده ایران در دسته 57 کیلوگرم بود در مسابقات این دسته که تا نتیجه نهایی هفت دوره طول کشدی از بیست و یک کشتی گیر شرکت کننده در دسته 57 کیلوگرم حداقل ده کشتی گیر صاحب نام و نشان در صحنه حاضر بودند که قرعه 17 به نام طالبی اصابت کرد و در نتیجه در سه دوره اول مسابقه حریفان او را خاویر راکسون از پواتمالا، احمدجان از افغانستان و سردار محمد از پاکستان تشکیل می دادند که هر سه را با امتیاز شکست داد و در مجموع 5/2 نمره منفی گرفت طالبی در دوره چهارم استراحت داشت و در این دور بود که بازارین سوباتار مغول و حسن سونیچ از دوره مسابقات ها کنار رفتند حریف طالبی در دوره پنجم دونالد بوهم بود که طالبی موفق شد او را هم با امتیاز شکست دهد در دور ششم پنج کشتی گیر در جدول باقی ماندند در این دوره قرعه استراحت به یوجیرو اوتاکه ژاپنی اصابت کرد و طالبی در مقابل علی علی اف به نبرد پرداخت در پایان وقت این دو کشتی گیر به تساوی تن در دادند. بوهم امریکایی ایوان شاووف بلغاری را برد و در دوره نهایی که شاووف باکسب رتبه پنجم کنار رفته بود اوتاکه با 5/5 نمره منفی اول شد بوهم امریکایی با 5/6 نمره منفی اول شد بوهم امریکایی با 5/6 نمره دوم و طالبی با 5/7 نمره منفی سوم شد و به نشان برنز دست یافت علی اف هم با 5/8 نمره منفی چهارم شد و نشانی نصیبش نشد.
طالبی با وجود شکست دادن بوهم امریکایی تساوی با اوتاکه ژاپنی در مقام سوم قرار گرفت. در حالی که حداقل حق او نشان نقره بود او زمانی می توانست به نشان طلا دست یابد که در کشتی با اوتاکه به یک امتیاز برنز دست می یافت و در این صورت نمرات منفی هر دو 5/6 می شد و طالبی قهرمانی را لمس می کرد.
طالبی نتیجه مسابقه اش با علی اف که به نظر خودش شش بر یک به نفع او بوده است ولی مساوی اعلام کردند را عامل بازماندن از نشان طلا می داد. طالبی در سال 1347 در بیست و سه سالگی و در اوج افتخارات ورزشی همسر اختیار کرد این زوج صاحب چهار فرزند شدند.

عناوین و افتخارات ابوطالب طالبی گرگری
بازی های المپیک
1968 رم، ایتالیا نشان برنز (دسته 57 کیلوگرم )
مسابقات جهانی
1966 تولیدو امریکا نشان برنز (دسته 57 کیلوگرم )
1967 دهلی نو هندوستان  نشان برنز (دسته 57 کیلوگرم )
1969 ماردل پلاتا آرژانس نشان برنز (دسته 57 کیلوگرم )
جام های بین المللی
1965 تفلیس گرجستان  نشان نقره (دسته 57 کیلوگرم) (جام بین المللی تلفیس)
1970 صوفیه بلغارستان  نشان نقره (دسته 62 کیلوگرم) (جام دانکونف)
1971 یامبول بلغارستان موفقیتی نداشت (جام لانکولف)
جام آریامهر
1345 تهران نشان طلا (دسته 57 کیلوگرم)
1346 تهران نشان طلا (دسته 57 کیلوگرم)
1345 تهران نشان نقره (دسته 57 کیلوگرم)
1345 تهران نشان طلا (دسته 57 کیلوگرم)
مسابقات قهرمانی ایران
1344 تهران نشان طلا (دسته 57 کیلوگرم)